Sümela
Dağların gözyaşından bir duyuş
oluk oluk bir tarih solunuyor,
sanat ve toprak birarada yudumlanmış
her dalında bir umutlu yükseliş,
her dalında bir erdemli bakış saklanmış, ağaçlardayım,
bir kışa benzer
bir yaza
gün soğuktan sıcağa
gün geceden gündüze
gün kardan gelinciğe uzanmış.
Yaralı bir yüreğe en iyi ilaçtır özgürlüğün kanat sesleri,
uçmak, uçamadan alabilmek o tadı şimdi
Sümela’nın eteklerinde 4.yüzyıldan 20.yüzyıla
nasıl bir dokudur tarih,
hangi duygular kalmıştır soğuk taşların arasında
Bilebilir miyiz ki;
güçlüklerin, zorlukların yılgın insanlarını,
alın terini ve canını yitiren insanlarını.
Bilebilir miyiz ki;
nedenlerini,
zorun gizlendiği yaşamların,
tarih, insanı anlamaktır oysa.
Görüyorum ki her zaman bir şeylerini saklamış insanlık
Sümela’nın taşlarında umut
Sümela’nın taşlarında korku
Sümela’nın karanlığında resim ve şiir
binlerce merhaba yüzyıllar öncesine.
K.Murat ÇEVİK
19.03.1995, Sümela, Trabzon