Güneşini Yitiren Ülke, 1
Kara bir bulutla sıvanmıştı güneşi ülkemin,
ayıbını saklarken
bir umut varettik
sevgimizle sulanmış bir bahçeden
baktık evrene
bir de güneşe,
yüzümüze bir aydınlık dokunur diyerek
baktık korkusuzca
bulutun lekesini silmeye çalıştık
denedik,
aşağılanmadan yaşamak uğruna,
Ne var ki,
giysisini değiştiremedik ülkemin
bir sıkıntılı soluk altında saklandı ömürler
kaç gece gündüzleri içti
kaç acı bahar saklandı saçlarımın arasına
yorgun bir umuttan korkmadılar
geriye yine öfkeleri kaldı
bir de nefretleri.
Kirlettiler ülkemizi
ve binlerce bembeyaz yüreği
zaman yoksullaştı
içinde bir kesit sevgi
bir kesit umut
bir kesit öfke ile
zaman yoksullaştı
yurdumun üzerindeki kara yosun
korudu zamana sakladığımız, soluğunu cesaretimizin,
zaman yoksullaştı
güneşsiz ülkemde.
K.Murat ÇEVİK
24.03.1996, İstanbul